سهام خصوصی چگونه کار می کند؟

درک سهام خصوصی و بازارهای خصوصی فقط به معنای درک ساختار یک صندوق نیست. این به معنای درک این است که در هر مرحله از زندگی یک صندوق چه اتفاقی می افتد، چرا، و چه معنایی برای سرمایه گذاران و مدیریت صندوق دارد.

این بخش با یادآوری ساختار یک صندوق سرمایه گذاری خصوصی و نحوه عملکرد آن آغاز می شود، و سپس نگاهی دقیق به عمر صندوق از زمان تشکیل تا پایان، با برجسته کردن نقش های شریک عمومی و شرکای محدود در هر مرحله می پردازد. در نهایت، ما توضیح خواهیم داد که چگونه ماهیت زندگی یک صندوق منجر به یک نمایه بازده منحصر به فرد (منحنی J)، پیامدهای متنوع‌سازی و اینکه چگونه بازار ثانویه می‌تواند راه‌حلی برای سرمایه‌گذارانی که به دنبال نقدینگی هستند ارائه دهد، خواهیم داشت.

ساختار یک صندوق سهام خصوصی

ساختار اساسی یک صندوق سهام خصوصی را در بخش سهام خصوصی چیست؟، اما در اینجا یک تجدید نظر سریع از طرف های کلیدی قبل از بررسی نحوه تعامل آنها وجود دارد.

صندوق سرمایه گذاری خصوصی مجموعه ای از سرمایه است که برای سرمایه گذاری در شرکت های خصوصی که در یک استراتژی سرمایه گذاری از پیش تعیین شده قرار می گیرند، استفاده می شود.

این صندوق توسط یک شرکت سهام خصوصی به نام "شریک عمومی" صندوق مدیریت می شود. با مشارکت، سرمایه گذاران به "شرکای محدود" صندوق تبدیل می شوند. به این ترتیب، این صندوق به عنوان "شرکت با مسئولیت محدود" شناخته می شود.

چرا از ساختار مشارکت محدود استفاده می شود؟

مزایای مالیاتیشرکت با مسئولیت محدود - همانطور که از نام آن پیداست - به عنوان یک مشارکت در مقابل یک شرکت تلقی می شود. این بدان معناست که تنها مسئولیت مالیاتی در سطح سرمایه گذار است. اگر یک نهاد شرکتی (مانند یک شرکت C در ایالات متحده) بود، صندوق در هر دو سطح شرکت و سرمایه گذار (سود سهام) مالیات پرداخت می کرد.

کنترل شریک عمومیتخصص اولیه یک شرکت سهامی خاص در مدیریت یک صندوق است، بنابراین شرکای محدود تمام کنترل را به شریک عمومی واگذار می کنند. تنها استثنا در قالب کمیته های مشورتی شریک محدود ("LPAC") است که شریک عمومی می تواند بنا به صلاحدید خود برای مشاوره از آنها استفاده کند.

مسئولیت محدود. از آنجایی که شرکای محدود در مدیریت صندوق مشارکت ندارند، مسئولیت آنها در قبال ضرر محدود است. این بدان معنی است که حداکثر ضرری که آنها می توانند متحمل شوند، ارزش کل سرمایه تعهد شده خودشان است (اگرچه این بسیار نادر است)، در حالی که شریک عمومی تمام مسئولیت را بر عهده می گیرد. شرکت‌های سهام خصوصی معمولاً با ساختاردهی خود به عنوان شرکت‌های با مسئولیت محدود ("LLC") از افراد داخل شرکت در برابر این مسئولیت محافظت می‌کنند.

امتحان شده و آزمایش شدهساختار مشارکت محدود اکنون چندین دهه است که در صنعت سهام خصوصی فعالیت می کند و برای همه طرفین سودمند است. ساختار وجوه خود به عنوان LLC (نه فقط شریک عمومی) به طور فزاینده ای محبوب می شود زیرا آنها انعطاف پذیری بیشتری را ارائه می دهند ، به خصوص از دیدگاه مالیاتی.

جدول زمانی صندوق سهام خصوصی

همانطور که در بالا توضیح داده شد ، ما چهار حزب اصلی داریم که در زندگی یک صندوق شرکت دارند:

1. شریک عمومی - یک شرکت سهام خصوصی
2. مشارکت محدود - صندوق سهام خصوصی
3. شرکای محدود - سرمایه گذاران در صندوق سهام خصوصی
4. شرکت ها - دریافت کنندگان سرمایه گذاری از صندوق

عمر فنی یک صندوق اصطلاح صندوق نامیده می شود. بر خلاف صندوق های سهام عمومی - که معمولاً به صورت نورد فعالیت می کنند - مدت صندوق محدود است. متداول ترین اصطلاح ده سال است ، با پسوندهای اختیاری (معمولاً دو یا سه سال).

توجه: این جدول زمانی فقط برای تصویرگری است. هر صندوق برنامه متفاوتی دارد (به ویژه در مورد دوره سرمایه گذاری و تعداد پسوندها) ، جزئیات آن در مطالب ارائه دهنده ارائه شده است (بیشتر در زیر). همچنین ، دوره های سرمایه گذاری و برداشت به وضوح تعریف نشده است: آنها به شدت همپوشانی دارند. به عنوان مثال ، سرمایه گذاری انجام شده در اوایل ماه مه قبل از بسته شدن معاملات بعدی ، جریان نقدی را به صندوق آغاز می کند. سرانجام ، مدت صندوق می تواند فراتر از اصطلاح مندرج در مواد تشکیل دهنده گسترش یابد.

اکنون ، ما سه بخش از زندگی صندوق را پوشش خواهیم داد: تشکیل ، سرمایه گذاری و برداشت.

لطفاً توجه داشته باشید: برای سرمایه گذاران Moonfare ، روند تبدیل شدن به یک شریک محدود از طریق سکوی Moonfare ساده و خودکار می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه کار سرمایه گذاری سهام خصوصی با Moonfare اینجا را کلیک کنید.

1. تشکیل

این دوره قبل از راه اندازی صندوق است ، هنگامی که شریک عمومی به زودی یک سری مراحل را طی می کند ، که برخی از آنها شرکای محدود به زودی را درگیر می کند. برای سهولت ، ما به "شرکت سهام خصوصی" به عنوان "شریک عمومی" و "سرمایه گذاران" به عنوان "شرکای محدود" در اینجا اشاره خواهیم کرد ، حتی اگر این نام ها تا پایان مرحله تشکیل از لحاظ فنی اعمال نشوند.

بسته به سطح تجربه صندوق و تعداد بیشماری از عوامل ، مرحله تشکیل می تواند از چند سال تا یک دهه طول بکشد. برای بنگاه های سهام خصوصی فصلی ، این یک فرآیند نورد است به این معنی که برنامه های تشکیل صندوق بعدی در زندگی صندوق قبلی نسبتاً زود در حال توسعه است.

توسعه استراتژی (GP). شریک عمومی یک استراتژی روشن را تدوین می کند که مدیریت صندوق را راهنمایی می کند. برای یک صندوق جدید ، این استراتژی ممکن است سالها قبل از راه اندازی مورد بحث قرار گرفته باشد. برای شرکت های باتجربه تر - برای آنها ممکن است این صندوق هفتم یا هفدهم آنها در همان استراتژی باشد - این می تواند یک پالایش ساده از آنچه قبلاً کار کرده است باشد. گفته می شود ، بنگاهها اغلب استراتژی خود را تازه می کنند و به یک بازار در حال تغییر واکنش نشان می دهند.

ارائه مواد (GP). شریک عمومی تمام موادی را که قبل از راه اندازی صندوق به طور قانونی مورد نیاز است ، و همچنین مواردی را برای جذب شرکای محدود آینده نگر در مرحله بعدی تولید می کند. اینها همه چیز را در مورد صندوق بیان می کند و به طور کلی به شکل سه سند اصلی در کاهش سطح جزئیات آمده است:

یادداشت قرار دادن خصوصی ("PPM"). این سندی است که شامل همه چیز در مورد مشارکت محدودی است که شریک عمومی در آن تنظیم می کند. این همه جزئیات مربوط به صندوق را ارائه می دهد - خواه عناصر قانونی مورد نیاز و یا خواندن ضروری برای شرکای محدود.

در اینجا بخش های استاندارد در سهام خصوصی PPM (برای اهداف مصور) آورده شده است:

1. خلاصه اجرایی
2. عملکرد سرمایه گذاری
3. خلاصه شرایط صندوق کلیدی
4. نمای کلی شریک عمومی
5. تیم سرمایه گذاری
6. استراتژی سرمایه گذاری
7. فرصت صنعت
8. شرایط صندوق کلیدی
9. ضمائم

پرسشنامه دقیق. شرکای محدود باید در مورد یک سرمایه گذاری احتمالی ، احتیاط خود را انجام دهند. از آنجا که معمولاً از شرکای عمومی خواسته می شود پرسشنامه ای را برای سرمایه گذاران پر کنند ، آنها معمولاً از قبل خود را برای درخواست های پیش از پیش تولید می کنند. آنها از ساختار مشابه PPM پیروی می کنند ، اما معمولاً در حدود 100 صفحه هستند که به طور خاص در سرمایه گذاران بالقوه هدف قرار می گیرند.

ارائه بازاریابی. اینها یک نسخه به شدت مقطر از PPM است که هر یک از بخش های ذکر شده در بالا را مطرح می کند و همچنین استدلال هایی را برای شرکای محدود برای ارتکاب سرمایه ارائه می دهد. از آنجا که آنها به جای اینکه تمام اطلاعات را در اختیار داشته باشند ، علاقه مند هستند ، آنها معمولاً در منطقه 30-50 اسلایدها اجرا می شوند.

جمع آوری کمک های مالی (GP & LP). این جایی است که شریک عمومی اعلام می کند که این صندوق در حال راه اندازی است و فراخوانی برای شرکای محدود برای ارتکاب سرمایه به صندوق ارائه می دهد. این بخش می تواند از چند ماه (برای شرکت های فصلی با روابط موجود و سابقه اثبات شده) یا سالها (برای شرکت های جدید که هنوز تأسیس نشده اند) به هر جایی برسد.

از آنجایی که در یک صندوق معین شرکای محدود متعددی وجود دارد، این مرحله یک مرحله رفت و برگشت بین شریک عمومی و شرکای محدود احتمالی است که به سؤالات پاسخ می دهند و احتمالاً در مورد اسناد صندوق مذاکره می کنند.

بررسی دقیق سرمایه گذار (LP). شرکای محدود بالقوه بررسی های لازم را بر روی مدیران سهام خصوصی انجام می دهند. این عملاً طرف دیگر رفت و برگشتی است که در بالا توضیح داده شد، اما ارزش آن را دارد که در اینجا به اهمیت آن برای هر سرمایه‌گذاری تاکید شود.

توسعه خط لوله معامله (GP و شرکت ها). در حین - و اغلب قبل از - جمع آوری سرمایه، شریک عمومی به طرف دیگر سکه توجه می کند: به دنبال شرکت های آینده نگر برای سرمایه گذاری پس از راه اندازی صندوق است. اگر معاملات قبلاً قبل از تکمیل سرمایه صندوق انجام شده باشد، سرمایه‌گذاری‌ها «انبار» می‌شوند و اغلب برای کمک به فروش صندوق به سرمایه‌گذاران استفاده می‌شوند.

بسته شدن اولیه (GP و LP). جمع‌آوری سرمایه در تاریخ «بسته شدن اولیه» (مشخص شده در مواد پیشنهادی) پایان می‌یابد که در آن نقطه «دوره بسته شدن اولیه» آغاز می‌شود، که طی آن شرکای محدود قبل از شروع دوره سرمایه‌گذاری در صندوق پذیرفته می‌شوند. اکثر صندوق ها شرکای محدود جدید را پس از تاریخ بسته شدن اولیه (اغلب برای حدود 12 ماه) می پذیرند، که از نظر فنی دوره جمع آوری سرمایه با دوره سرمایه گذاری همپوشانی دارند.

2. سرمایه گذاری

به محض امضای اسناد صندوق، سرمایه گذاران به شرکای محدود تبدیل می شوند و شرکت تضامنی متولد می شود. این همچنین زمانی است که "دوره سرمایه گذاری" آغاز می شود - معمولاً سه تا پنج سال - که طول مورد انتظار آن در مواد ارائه شده درج شده است.

هزینه های مدیریت (LP و GP). پس از اینکه شرکای محدود تعهد خود را به صندوق دادند، شریک عمومی شروع به دریافت هزینه مدیریت از تعهد آنها می کند. این کارمزد پرداخت می شود چه صندوق سرمایه را فراخوانی کند و چه با استفاده از آن سرمایه سرمایه گذاری کند. برخی از صندوق‌ها به جای سرمایه متعهد، از سرمایه سرمایه‌گذاری شده استفاده می‌کنند، اما بسیاری از شرکت‌ها استدلال می‌کنند که این امر مدیران را تشویق می‌کند تا معاملات کمتر سودمند را صرفاً برای دریافت کارمزد بالاتر انجام دهند.

هزینه مدیریت معمولی 2٪ است، اما بسیاری از صندوق ها به عنوان انگیزه برای شرکای محدود بالقوه برای سرمایه گذاری هزینه کمتری دریافت می کنند. معمولاً برای برخی از شرکای محدود تخفیف وجود دارد، به عنوان مثال، کسانی که مبالغ زیادی را به صندوق تعهد می کنند یا کسانی که در دوره بسته شدن اولیه مشترک می شوند.

تهیه منابع و ساخت نمونه کارها (GP و شرکت ها). این امر مستقیماً از توسعه خط لوله معامله دنبال می شود و فعال ترین دوره در زندگی صندوق است. در راستای استراتژی از پیش تعیین شده این صندوق ، شریک عمومی سرمایه گذاری های بالقوه را تأمین می کند و با دقت کافی انجام می دهد ، برگه های ترم را با شرکت های هدف مذاکره می کند و معاملات را می بندد. برای انجام سرمایه گذاری ، شریک عمومی از طرف شرکای محدود "سرمایه" را "تماس می گیرد" (به تصویر زیر مراجعه کنید).

تماس های سرمایه (GP و LP). پس از بسته شدن معامله ، شریک عمومی با شرکای محدود - به صورت کتبی - درخواست می کند که مبلغ مشخصی (تا سرمایه متعهد خود) را به شریک عمومی در یک دوره زمانی خاص (معمولاً 7-10 روز) بپردازند. به همین ترتیب ، بخش اول دوره سرمایه گذاری نیز به عنوان "دوره تعهد" گفته می شود که طول مورد انتظار آن در مواد ارائه دهنده صندوق بیان شده است. تماس های سرمایه نیز به عنوان "کاهش" شناخته می شود.

ایجاد ارزش (GP و شرکت ها). هدف اصلی یک شرکت سهام خصوصی ، خروج از یک سرمایه گذاری با بالاترین ارزش ممکن (یا "خروج از چندگانه" است - به "معیارهای کلیدی زیر مراجعه کنید). در طول دوره برگزاری (زمان بین ساخت و نقدینگی سرمایه گذاری) شریک عمومی نقش فعالی در افزودن ارزش برای شرکت دارد. بسته به استراتژی صندوق ، این ایجاد ارزش می تواند اشکال و سطوح مختلفی از درگیری داشته باشد. ابتکارات مشترک شامل موارد زیر است:

‍ تحول عملیاتی. در سهام خصوصی مدرن ، این جایی است که اکثریت ارزش شرکت ایجاد می شود و شرکت های بزرگتر تیم های اختصاصی ارزش ایجاد را اجرا می کنند که طیف وسیعی از ابتکارات را انجام می دهند. با توسعه محصولات جدید ، گسترش به بازارهای جدید یا انجام تحول دیجیتال می توان رشد خط را بهبود بخشید. گسترش حاشیه همچنین یک تاکتیک رایج است و ممکن است با کاهش هزینه های عملیاتی از طریق بازسازی برای افزایش کارآیی و واگذاری دارایی های غیر هسته ای حاصل شود.

توسعه تیم. این شرکت در شرکتهای سهام خصوصی نه تنها برای کمک به هدایت یک شرکت در جهت درست با صندلی های تخته ، بلکه برای انجام استخدام های مدیریت جدید بسیار متداول است. در سطح پایین تر ، ممکن است سرمایه گذاری در برنامه های آموزش و صعود و همچنین تلاش های استخدام بیشتر انجام شود - به ویژه اگر بازسازی در حال انجام باشد.

خرید و ساختاین به استراتژی خرید یک شرکت "پلتفرم" با هدف انجام چندین خرید به عنوان "افزودنی" به کل سیستم عامل اشاره دارد. استراتژی های خرید و ساخت و ساز به درستی با گسترش مقیاس - هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی - مقدار زیادی از ارزش را اضافه می کنند ، به این معنی که ارزیابی شرکت پلت فرم نهایی می تواند به مراتب بیشتر از مجموع قطعات آن باشد.

گسترش چندگانهعلاوه بر رشد ارزش اساسی یک شرکت در مثالهای فوق ، روش های زیادی برای افزایش خروج از یک سرمایه گذاری وجود دارد. از آنجا که درک بازار از یک شرکت تعریف می کند که چگونه در خروج ارزش خواهد داشت ، گسترش چندگانه در مورد بهبود آن ادراک است. این امر می تواند با روشن کردن و برقراری ارتباط روایت رشد یک شرکت یا انجام اقداماتی برای کاهش مشخصات ریسک خود حاصل شود.

‍ دلخوشی. با بهبود جریان نقدی یک شرکت نمونه کارها و پرداخت بدهی ، بدهی های مربوط به کاهش ترازنامه شرکت نمونه کارها ، افزایش ارزش شرکت را با گذشت زمان افزایش می دهد. در دهه های اولیه سهام خصوصی ، این امر اکثریت ارزش افزوده را ایجاد می کند ، اما در معاملات مدرن به مراتب کمتر از یک راننده ارزشمند است.

3. برداشت

پس از اتمام دوره سرمایه گذاری ، شریک عمومی عمدتاً تمرکز خود را از انجام معاملات جدید به رشد سرمایه گذاری های موجود و خروج بر اساس استراتژی صندوق تغییر می دهد. این یک دوره کمتر فشرده از زندگی صندوق است ، به این معنی که هزینه های مدیریتی اغلب در این مرحله کاهش می یابد. همچنین برای یک شرکت سهام خصوصی رایج است که صندوق بعدی را باز کند

سرمایه گذاری های بعدی (GP و شرکت ها). غالباً شرکت های پرتفوی به سرمایه بیشتر فراتر از سرمایه گذاری اولیه نیاز دارند. این امر به ویژه برای شرکت های مرحله اولیه که در دورهای بودجه شرکت می کنند ، متداول است و به دنبال سرمایه کافی برای رسیدن به نقاط عطف خاص قبل از شروع دور بعدی است. وجوه این موضوع را در نظر می گیرد و سرمایه را برای سرمایه گذاری های بعدی اختصاص می دهد تا در صورت یافتن بودجه در جای دیگر ، از مالکیت بالقوه و رقیق ارزش خودداری کند.

کمک های مالی سود سهام (GP ، LPS ، شرکت ها). این جایی است که شریک عمومی به یک شرکت نیاز دارد تا بدهی خود را برای پرداخت سود سهام ویژه به سهامداران افزایش دهد - به معنای خود صندوق. نتیجه این است که صندوق می تواند بخشی (یا همه) سرمایه گذاری سهام را بدون خروج از آن بازپرداخت کند ، و این یک تکنیک مشترک برای صندوق های خرید است.

خروج از سرمایه گذاری ها (GP و شرکت ها). هدف از خروج این است که بالاترین بازده ممکن را برای صندوق به دست بیاوریم و شریک عمومی همیشه استراتژی های خروج مشخصی را که قبل از انجام سرمایه گذاری ارائه شده است ، مطابق با استراتژی از پیش تعیین شده صندوق ، خواهد داشت. استراتژی های خروج مشترک عبارتند از:

پیشنهاد عمومی اولیه (IPO). همچنین به عنوان "عمومی در حال رفتن" شناخته می شود ، اینجاست که سهام خصوصی به سهام عمومی تبدیل می شود. از دیدگاه شریک عمومی ، IPO یک خروج "کامل" نیست ، زیرا سهام به طور کلی قبل از اینکه سهام را در دسترس عموم قرار دهد ، به سرمایه گذاران نهادی فروخته می شود ، در این مرحله شریک عمومی سهام باقی مانده را نقدینگی می کند. فرآیند IPO پیچیده و پرهزینه است ، با تعهدات دقیق گزارشگری ، اما هنگامی که به درستی اجرا و به موقع اجرا شود ، می تواند بازپرداخت صندوق را که به طور کلی بالاتر از سایر استراتژی ها است ، به ارمغان بیاورد.

فروش استراتژیک. شریک عمومی سهم این شرکت را به یک خریدار استراتژیک ، معمولاً یک شرکت بزرگ پلتفرم می فروشد. به عنوان مثال ، اگر این صندوق یک شرکت فناوری کوچک را پرورش داده و توسعه داده است ، ممکن است از طریق یک فروش استراتژیک به یک کنگلومرا ارتباطات بزرگ که به دنبال دستیابی به این فناوری یا ورود به بازارهای جدید هستند ، خارج شوند.

‍ خرید ثانویه. این از نظر ماهیت مشابه با فروش استراتژیک است ، اما خریدار یکی دیگر از صندوق های سهام خصوصی است. این امر برای سرمایه گذاری هایی که به سطح سررسید مورد نیاز برای IPO یا فروش استراتژی نرسیده اند ، معمول است و کاملاً ممکن است صندوق خرید یک صندوق بعدی با حجاب باشد که توسط همان شرکت اداره می شود. به عنوان مثال ، صندوق VIII ممکن است شرکت را برای تأمین بودجه IX برای ادامه سرمایه گذاری "بفروشد".

جریان و توزیع نقدی (GP و LPS). هنگامی که شریک عمومی شروع به خروج از سرمایه گذاری ها کرد - یا بازپرداخت سود سهام را انجام می دهد (به بالا مراجعه کنید) - پول نقد شروع به ورود به صندوق می کند. این در یک "آبشار" توزیع می شود ، جایی که توزیع ها در هر مرحله قبل از حرکت به مرحله بعدی تکمیل می شوند. این معمولاً به صندوق سفارشی می شود اما به طور کلی چهار ردیف دارد:

1. بازگشت سرمایه (LPS). توزیع ها به شرکای محدود بازگردانده می شوند تا زمانی که مبلغ کل را که در صندوق کمک کرده اند ، بازپرداخت کنند.
2. بازگشت ترجیحی (LPS). مرحله بعدی توزیع ها را به شرکای محدود باز می گرداند تا زمانی که "بازده ترجیحی" را که در ارائه مواد ارائه شده است دریافت کنند (معمولاً 8 ٪ ، اما متفاوت است).
3. جذب و علاقه (GP). توزیع ها به شریک عمومی می روند تا اینکه با درصد از پیش تعیین شده علاقه خود را "گرفتار" کنند. برای استاندارد صنعت 20 ٪ علاقه ، شریک عمومی در این مرحله کلیه توزیع ها را دریافت می کند تا اینکه سود 20 ٪ به شریک عمومی و 80 ٪ به شرکای محدود تقسیم شود. همه توزیع های آینده با این تقسیم 20/80 ادامه می یابد.

توزیع آبشار آمریکایی در مقابل اروپا

آبشار آمریکا. برنامه توزیع بر اساس معامله به صورت معامله اعمال می شود. این بدان معناست که فقط نسبت تعهدات شریک زندگی محدود و بازده ترجیحی که به آن معامله خاص اختصاص یافته است ، باید قبل از اینکه شریک عمومی توزیع را دریافت کند ، به شرکای محدود برگردانده شود. شریک عمومی در اینجا از مزایای آن استفاده می کند ، زیرا آنها قبل از اینکه شرکای محدود به طور کامل از سهم خود جبران شوند ، بازپرداخت می کنند.

آبشار اروپا. برنامه توزیع بر اساس صندوق کل اعمال می شود. این بدان معنی است که شرکای محدود باید قبل از شروع هرگونه سود ، سهم کامل خود را دریافت کنند و بازده ترجیحی را ترجیح دهند. شرکای محدود در اینجا سود می برند ، در حالی که شریک عمومی ممکن است بازده را تا اواخر زندگی صندوق نبیند.

پسوند (GPS ، LPS ، شرکت ها). وجوه تقریباً همیشه دارای پسوندهای اختیاری است که معمولاً دو یا سه سال در قراردادهای خود ایجاد می شود. اگر شریک عمومی احساس کند که برای برداشت کامل پتانسیل سرمایه گذاری ها نیاز دارند ، این سالهای تمدید به زندگی صندوق اضافه می شود. به عنوان مثال ، اگر شرکت ها با کندتر از حد انتظار رشد کرده اند اما هنوز در مسیر IPO قرار دارند یا طی یک یا دو سال ارزش قابل توجهی کسب می کنند ، این صندوق ممکن است برای استفاده از پرش مورد انتظار در ارزیابی خروج ، پسوندهایی را انجام دهد.

صندوق بستن (GP). در پایان عمر صندوق - خواه تمدید شده باشد یا نه - تمام سرمایه گذاری های باقیمانده باید انحلال شوند و توزیع هایی که پس از برنامه فوق انجام می شود.

ملاحظات شریک محدود اضافی

در کنار هم ، چرخه زندگی منحصر به فرد یک صندوق سهام خصوصی مجموعه خاصی از خصوصیات را برای هر شریک محدود ایجاد می کند ، که ما در آن سهام خصوصی را پوشش می دهیم و چرا در سهام خصوصی سرمایه گذاری می کنیم. دو ملاحظه ممکن است به عنوان مهمترین عناصر برای هر سرمایه گذاری وارد یک نمونه کارها آشنا باشد: مشخصات بازده و چگونگی تأثیر آن بر تنوع.

همانطور که در بالا توضیح داده شد، یک شریک با مسئولیت محدود در ابتدای عمر یک صندوق سرمایه خود را متعهد می کند، سپس شروع به پرداخت سرمایه به عنوان وجه نقد به صندوق می کند. در این مرحله، بازده سرمایه‌گذاری شریک محدود به زیر صفر می‌رسد، زیرا شریک عمومی وجه نقد را به کار می‌اندازد.

تا زمانی که صندوق شروع به خروج از سرمایه گذاری در طول دوره برداشت کند، صندوق شروع به بازگرداندن وجه نقد به شکل توزیع می کند، که بازده شرکای محدود را به بالای صفر می رساند و - در صورت موفقیت آمیز بودن سرمایه گذاری ها - به سطح سودمندی می رسد. سپس، با کاهش دوره برداشت و انجام همه توزیع‌ها، با پایان عمر صندوق، بازده کاهش می‌یابد.

شکل نمایه بازده تجربه شده توسط سرمایه گذار به عنوان "J-Curve" شناخته می شود.

از دیدگاه شریک محدود، یک منحنی J مسطح بهتر است. این را می‌توان با فراخوان‌های سرمایه کوچک‌تر و تدریجی‌تر و توزیع سریع‌تر از آن سرمایه‌گذاری‌ها به دست آورد. به بیان ساده، پول نقد بیشتری را در سبد گسترده تر شریک محدود نگه می دارد تا در جاهای دیگر استفاده شود.

در اینجا می توانید اطلاعات بیشتری در مورد J-Curve در مقاله سفید Moonfare ما بخوانید.

دوره قفل یک صندوق سرمایه گذاری خصوصی و نمایه بازده J-Curve می تواند فرصت ها و مشکلاتی را برای سرمایه گذارانی ایجاد کند که به دنبال حفظ یک سبد پویا هستند - پرتفویی که نسبت به نیازهای متغیر آنها انعطاف پذیر است و می تواند با رویدادهای غیرمنتظره سازگار شود.

از یک سو، چرخه فراخوان و توزیع سرمایه می‌تواند یک سبد سرمایه‌گذاری شخصی ایجاد کند که در آن سود حاصل از یک سرمایه‌گذاری سهام خصوصی در فراخوان سرمایه دیگری سرمایه‌گذاری شود. این امر به ویژه در صورتی امکان پذیر است که صندوق دارای یک منحنی J به خصوص صاف باشد (به بالا مراجعه کنید).

از سوی دیگر، اگر سرمایه گذاری صندوق سرمایه گذاری خصوصی تا اواخر چرخه عمر وجه نقد را برنگرداند، شرکای محدود می توانند از ماهیت نقدشوندگی طبقه دارایی رنج ببرند. حتی اگر صندوقی تا پایان عمر خود بازدهی عالی داشته باشد، سرمایه‌گذاران ممکن است نیاز فوری به نقدینگی پیدا کنند - برای تأمین مالی تماس‌های سرمایه، پرداخت بدهی‌ها یا هر نیاز دیگری به پول نقد. اینجاست که بازار ثانویه وارد عمل می شود.

بازار ثانویه

بازار ثانویه سهام خصوصی به خرید و فروش تعهدات به تعهدات سهام خصوصی در طول عمر صندوق اشاره دارد. برای جلوگیری از سردرگمی، هنگام اشاره به سرمایه‌گذاری‌های ثانویه سهام خصوصی و سرمایه‌گذاری‌های مستقیم در صندوق‌های سهام خصوصی (همانطور که در سراسر این راهنما توضیح داده‌ایم)، این سرمایه‌گذاری‌های مستقیم اغلب به عنوان سهام خصوصی «اولیه» شناخته می‌شوند.

بازار ثانویه سهام خصوصی از زمان نوبت قرن به طور پیوسته رشد کرده است زیرا این مزایا نادیده گرفته شده است. این موارد شامل دسترسی به نقدینگی ، مشخصات سریعتر بازگشت و امکان کاهش خطر استخر کور است - برای اطلاعات بیشتر در مورد هر یک از این موارد.

عملکرد گذشته است، نشان دهنده عملکرد آینده نیست. 1JEFFERIES تخمین می زند که حجم ثانویه 2021 90. 0-100. 0 میلیارد دلار خواهد بود. منبع: داده های ارائه شده توسط Jefferies از ژانویه 2021. https://www. commonfund. org/research-center/articles/secondaries-2021-abuyers-market

انواع معامله ثانویه

معاملات "LP ثانویه".

این رایج ترین معامله ثانویه است. این شامل یک شریک محدود موجود است که دارایی های خود را به یک خریدار ثانویه می فروشد. خریدار بدون سرمایه گذاری قبلی در صندوق سپس شریک محدود را با کلیه حقوق و تعهدات خود جایگزین می کند.

معاملات "GP-LED". محبوب ترین نوع معامله GP به رهبری "معامله وسیله نقلیه ادامه" است که در شرایطی اتفاق می افتد که یک شریک عمومی باید دوره سرمایه گذاری یک صندوق را که به پایان عمر خود رسیده است ، تمدید کند. شرکت های نمونه کارها (یا یک دارایی واحد) به یک وسیله نقلیه صندوق جدید منتقل می شوند که ظرفیت پیگیری اضافی را امکان پذیر می کند و از این رو ، دوره های طولانی نگهدارنده. شرکای محدود موجود این گزینه را دارند که بتوانند "رول کردن" یا پول را به یک خریدار ثانویه پرداخت کنند. این همچنین به عنوان "کمک مالی صندوق" شناخته می شود.

معاملات ثانویه مستقیم. این تجارت منافع مالکیت مستقیم در یک شرکت از شرکای محدود به یک سرمایه گذار موجود است. یک معامله ثانویه مستقیم فرصتی برای فروش سهام قبل از فروش کل نمونه کارها شرکت ها است.

مزایای ثانویه

دسترسی نقدینگیبرای فروشندگان ، ثانویه ها می توانند مکانیسم ارزشمندی را برای مدیریت بهتر اوراق بهادار سهام خصوصی غیرقانونی ارائه دهند. فروش سهام ، جریانی از پول نقد را ایجاد می کند که آماده است تا در اولویت های سرمایه گذاری بالقوه جدید مستقر شود - یا نیاز فوری به سرمایه را برآورده کند.

بازده سریعتر (کاهش-منحنی J).

برای خریداران ، سرمایه گذاری در صندوق سهام خصوصی ثانویه بر خلاف یک سرمایه گذاری اولیه در یک صندوق ، زمان را کاهش می دهد تا زمانی که پول نقد به شرکای محدود برگردد. این - البته - در قیمت خرید منعکس می شود: هرچه دوره کوتاهتر باشد تا شروع به بازگشت سرمایه ، گرانتر باشد (و برعکس).

کاهش خطر استخر کور."ریسک استخر کور" به این واقعیت اشاره دارد که شرکای محدود به یک نمونه کارها که هنوز ساخته نشده است ، سرمایه گذاری می کنند و "استخر کور" سرمایه ایجاد می کنند. در مورد ثانویه ها - به ویژه آنهایی که در اواخر طول عمر صندوق خریداری شده اند - سرمایه گذاران پول خود را در شرکت هایی که قبلاً شناخته شده اند قرار می دهند و به آنها امکان می دهد عملکرد را تاکنون تجزیه و تحلیل کنند و پتانسیل ارزش آینده شرکت های اساسی را محاسبه کنند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه دسترسی به بازار ثانویه سهام خصوصی ، به بازار ثانویه Moonfare مراجعه کنید. اگرچه نقدینگی تضمین نشده است ، بازار ثانویه نیمه دیجیتالی Moonfare یک حراج ساختاری است که به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا به دنبال نقدینگی زودرس باشند و فرصتی برای فروش تخصیص ماه خود به اعضای دیگر دارند.

صندوق ثانویه چیست؟

مهم است که بین بازار صندوق های سهام خصوصی (همانطور که در بالا توضیح داده شد) و یک صندوق ثانویه تمایز قائل شوید. در مورد صندوق ثانویه ، مدیر صندوق نمونه کارها از ثانویه صندوق سهام خصوصی ، یا با خرید سایر سرمایه گذاران یا سرمایه گذاری سرمایه در وجوه پس از راه اندازی ، ایجاد می کند.

سرمایه گذاری در صندوق ثانویه تعدادی از مزایای کلیدی دارد:

• تنوعسرمایه گذاران در صندوق های ثانویه دسترسی به صدها سرمایه گذاری اساسی در نمونه کارها را دریافت می کنند که توسط یک شریک عمومی با تخصص و تجربه خاص در این زمینه اداره می شود.
• هزینه های پایینسرمایه گذاران در صندوق های ثانویه به طور معمول هزینه های کمتری نسبت به صندوق های "اولیه" پرداخت می کنند. منطق در اینجا این است که نقش شریک عمومی بیشتر به عنوان یک مدیر نمونه کارها بر خلاف افزودن فعالانه به شرکتهای اساسی است.
• مشخصات اولیه نقدینگی. یک صندوق ثانویه در صندوق های اساسی شراب های مختلف سرمایه گذاری می کند ، استراتژی طراحی شده برای جبران تعهدات و توزیع علیه یکدیگر. نتیجه نقدینگی زودهنگام و منحنی J بسیار کم عمق است.

آیا می خواهید وجوه ما را مشاهده کنید؟

برای مشاهده وجوه ما ، بینش سرمایه گذاری اختصاصی ، داده های عملکرد و موارد دیگر ، حساب Moonfare رایگان خود را ایجاد کنید.