فرهنگ و هنر

فرهنگ عربستان سعودی فرهنگی غنی است که بر اساس میراث اسلامی، نقش تاریخی آن به عنوان یک مرکز تجاری باستانی و سنت های بادیه نشین آن شکل گرفته است.

جامعه عربستان در چند دهه گذشته توسعه فوق العاده ای را تجربه کرده است. مردم عربستان ارزش ها و سنت های آنها - آداب و رسوم، مهمان نوازی و حتی سبک لباس پوشیدنشان - را در نظر گرفته اند و آنها را با دنیای مدرن تطبیق داده اند.

چهارراه جهان

مردم عرب که در مرکز مسیرهای تجاری مهم باستانی قرار داشتند، توسط تمدن های مختلف غنی شده بودند. در اوایل 3000 سال قبل از میلاد، بازرگانان عرب بخشی از یک شبکه تجاری گسترده بودند که تا جنوب آسیا، مدیترانه و مصر گسترش یافت. آنها به عنوان یک پیوند حیاتی بین هند و خاور دور از یک سو و بیزانس و سرزمین های مدیترانه از سوی دیگر عمل کردند.

معرفی اسلام در قرن هفتم پس از میلاد، فرهنگ منطقه را بیشتر تعریف کرد. در عرض یک قرن از تولد خود در شبه جزیره عربستان، اسلام از غرب به اقیانوس اطلس و از شرق به هند و چین گسترش یافت. این دوره یک دوره پویا از یادگیری عالی در فرهنگ، علم، فلسفه و هنرها را به وجود آورد که به عنوان "عصر طلایی" اسلامی شناخته می شود.

و هر سال در 14 قرن گذشته، زائران مسلمان از سراسر جهان به اماکن مقدس مکه و مدینه سفر می کنند و فرهنگ منطقه را بیشتر غنا می بخشند. زائران از آفریقا عاج و از شرق فرش می آوردند و کالاهای محلی را به وطن خود می بردند.

زمانی که پادشاهی عربستان سعودی در سال 1932 تشکیل شد، ملک عبدالعزیز بن عبدالرحمن خود را وقف حفظ سنت ها و فرهنگ عربی کرد و پسران و جانشینان او نیز همین کار را کردند.

روایات عربی و اسلامی

سنت‌های سعودی ریشه در آموزه‌های اسلامی و آداب و رسوم عربی دارد که سعودی‌ها در سنین پایین از خانواده‌ها و مدارس درباره آن‌ها یاد می‌گیرند.

برجستگی های سال، ماه مبارک رمضان و موسم حج (زیارت) و اعیاد ملی پس از آن است. ماه مبارک رمضان که در آن مسلمانان از طلوع فجر تا غروب روزه می گیرند، با تعطیلات عید فطر به اوج خود می رسد که در آن مرسوم است برای کودکان هدیه و لباس می خرند و دوستان و اقوام را ملاقات می کنند.

نکته برجسته دیگر موسم حج است که در آن میلیون ها زائر مسلمان از سراسر جهان به مکه می آیند. موسم حج با تعطیلات عید قربان به پایان می رسد، که در آن سنتی است که خانواده ها یک گوسفند را به یاد آمادگی ابراهیم برای قربانی کردن پسرش ذبح می کنند.

سنت های عربی نیز نقش مهمی در زندگی عربستان ایفا می کند. این سنت های قدیمی در طول هزاره ها تکامل یافته اند و بسیار مورد توجه هستند. آنها شامل سخاوت و مهمان نوازی هستند که هر خانواده سعودی به غریبه ها، دوستان و خانواده ارائه می دهد. ساده ترین بیان مهمان نوازی قهوه است – تهیه آن به تنهایی یک سنت فرهنگی پیچیده است و اغلب در فنجان های کوچک همراه با خرما و شیرینی سرو می شود. یکی دیگر از حرکات مهمان نوازی، سوزاندن عود (عود) برای پذیرایی از مهمانان است.

میراث باستان شناسی

حفاظت از تاریخ برای عربستان سعودی بسیار مهم است. پروژه‌های مرمتی متعددی برای حفاظت از میراث معماری پادشاهی، از جمله بازسازی ساختمان‌ها و محله‌های تاریخی انجام شده است.

این پروژه ها توسط اداره موزه ها و آثار باستانی انجام می شود که به حفاری، فهرست نویسی و حفظ مکان های پیش از تاریخ و تاریخی می پردازد. در سال 2003، این اداره از وزارت آموزش و پرورش به کمیسیون عالی گردشگری (SCT) که در سال 2000 تأسیس شد، منتقل شد.

کار باستان شناسی مهمی نیز توسط گروه باستان شناسی دانشگاه ملک سعود در ریاض انجام می شود.

یک پروژه بازسازی بزرگ در دریه، خانه اجدادی خاندان آل سعود و پایتخت دولت اول سعودی، انجام شد. سایر پروژه ها شامل مکان های باستانی فاو، مدائن صالح، الولا، تیمه، دوما و در امتداد درب زبیده، جاده زیارتی مکه است.

پادشاهی به عنوان زادگاه اسلام، تاکید ویژه ای بر حفظ میراث باستانی اسلامی خود دارد. تعداد زیادی از مساجد در اطراف پادشاهی به دقت مرمت شده اند، از جمله مسجدالحرام در مکه، مسجد النبی در مدینه و مساجدی که توسط خلفای اول پس از رحلت حضرت محمد ساخته شدند.

راه دیگری که دولت عربستان تعهد خود را برای حفظ میراث فرهنگی خود نشان می دهد، بازسازی محله های تاریخی است. کار بازسازی در منطقه قدیمی قصر الحکم در ریاض و همچنین محله های باستانی جده، تگرگ و دیگر شهرهای عربستان انجام شده است. این اثر مرمتی در جشن های سال 1999 به مناسبت صدمین سالگرد تسخیر قلعه مسمک در سال 1902 هجری به نمایش گذاشته شد.

معماری

عربستان سعودی دارای میراث معماری منحصر به فردی است که در طول قرن ها توسعه یافته است.

از نظر تاریخی ، طرح ها و مواد ساختمان در عربستان سعودی توسط آب و هوا ، جغرافیا و منابع موجود دیکته شده است. به عنوان مثال ، سازندگان مناطق مرکزی Adobe را به دلیل قابلیت انعطاف پذیری ، در دسترس بودن و خصوصیات عایق ترجیح می دهند. در عربستان سعودی غربی ، سنگ و آجر قرمز رایج بود ، در حالی که سازندگان جده از مرجان از دریای سرخ استفاده می کردند.

معماران معاصر سعودی به طور فزاینده ای به دنبال این طرح های سنتی ساختمان و مفاهیم اسلامی برای الهام بخش هستند. این ترکیب از سنت با فوق العاده مدرن ، پیوند بین گذشته گرامی و آینده ای نوآورانه را تقویت می کند.

دانشگاه کینگ سعود و فرودگاه بین المللی پادشاه خالد دو نمونه جالب توجه از طراحی سنتی اسلامی و ساختار مدرن هستند.

معماری مارپیچی مناره ها

مناره مشهودترین سازه های ساخته شده توسط انسان در عربستان سعودی است. آنها از آسمان هر مرکز شهری سعودی ، از کوچکترین روستا تا بزرگترین شهر ، شهادت به پیوند جامعه مسلمانان با خدا می روند.

دلیل افزایش مناره ها بالاتر از همه ساختارهای اطراف این است که اجازه دهید تماس با نماز توسط ساکنان همه خانه ها در محله مسجد شنیده شود. به طور سنتی ، Muezzins قبلاً از پله ها به بالای مناره بالا می رفت و پنج بار در روز وفادار را به نماز می خواند. فراخوان ملودیک موزین ها را می توان از مناره در همه شهرهای مسلمان در حال افزایش بود.

امروزه ، بیشتر مناره ها برای صدا و سیما سیمی هستند و Muezzin دیگر نیازی به قدم زدن در مناره ندارد. هر مسجد حداقل یک مناره دارد ، اگرچه دو نفر رایج تر هستند و بزرگتر از آن نیز وجود دارد ، با مسجد مقدس در مکه دارای 12 مورد باشکوه است. اندازه آنها از حدود 20 فوت در مساجد روستای کوچک تا 360 فوت در مسجد پیامبر در مدینه است. برخی ساده هستند ، در حالی که برخی دیگر با سنگ و کاشی تزئین شده اند.

خوشنویسی

با قدمت 1400 سال به قرن اول اسلام ، خوشنویسی یک هنر مشهور در عربستان سعودی است.

از آنجا که موضوع اصلی آن از لحاظ تاریخی قرآن کریم بوده است ، خوشنویسی به عنوان شکل هنری اسلامی بی حد و حصر محسوب می شود.

موزه های سعودی نسخه های خطای نادر را جمع آوری و به نمایش می گذارند. سایر سازمان های سازمانها آثار خوشنویسی ، آموزش در شکل هنری و برگزاری مسابقات برای تشویق نسل های جدید هنرمندان جوان.

امروز ، خوشنویسی یک موضوع غالب در فلزات ، سرامیک ، منسوجات شیشه ای ، نقاشی و مجسمه سازی در سراسر عربستان سعودی و جهان اسلام است. کتیبه ها اغلب دیوارهای داخلی مساجد و همچنین دفاتر و خانه های عمومی و خصوصی را تزئین می کنند.

مؤسسات فرهنگی

مؤسسات مختلفی برای حفظ میراث فرهنگی عربستان سعودی در سراسر پادشاهی تأسیس شده است.

یکی از بزرگترین گروه فرهنگ در وزارت فرهنگ و اطلاعات است که از طیف گسترده ای از برنامه های فرهنگی ، از جمله کلوپ های ادبی و درام ، کلاس های فولکلور ، رویدادهای کتابخانه ، هنر و صنایع دستی و همچنین پروژه های علمی حمایت مالی می کند.

این باشگاه ها طیف وسیعی از فعالیت های فرهنگی را پوشش می دهند. به عنوان مثال ، در باشگاه های درام ، شرکت کنندگان به عنوان بخشی از یک تیم در مسابقات نوشتن و اجراها شرکت می کنند. سایر باشگاه ها به سعودی ها این فرصت را می دهند تا استعدادهای مختلف هنری را توسعه دهند.

گروه فرهنگ به طور مرتب از نمایشگاه ها ، خوانش های ادبی و سمپوزی ها در دفاتر منطقه ای و همچنین دفتر مرکزی ریاض آن حمایت مالی می کند. این شرکت همچنین از سعودی ها حمایت می کند تا در رویدادهای بین المللی هنر و فرهنگی ، از جمله شعر و مسابقات مقاله و همچنین نمایشگاه های خوشنویسی و آثار هنری شرکت کنند.

انجمن فرهنگ و هنر عربستان سعودی ، که در سال 1972 تأسیس شد ، از هنرمندان سعودی حمایت مالی می کند و راه هایی را برای استعدادهای جدید برای توسعه و نمایش هنر خود فراهم می کند. جامعه یک مرکز کتابخانه و اطلاعات و همچنین اولین مرکز فرهنگی پادشاهی ، واقع در ریاض ایجاد کرده است.

مؤسسات دیگری که فرهنگ را ترویج می کنند شامل کتابخانه پادشاه فهد در ریاض است که یکی از بزرگترین مجموعه های دستنوشته های نادر در ادبیات عربی و اسلامی را ارائه می دهد و یک مرکز تحقیقاتی برتر در خاورمیانه است. و بنیاد پادشاه فیصل ، که جوایز بین المللی پادشاه فیصل آن را شامل می شود ، شامل ادبیات عربی است. بسیاری از برندهای جایزه پادشاه فیصل برای دریافت جوایز بین المللی دیگر از جمله جایزه نوبل به دست آمده اند.

گروه موزه ها و آثار باستانی در سال 1974 تأسیس شد. امروز ، در هر یک از 13 استان پادشاهی ، و همچنین بسیاری از افراد کوچک خصوصی در سراسر کشور ، موزه های بزرگی وجود دارد.

بزرگترین موزه عربستان سعودی موزه ملی ریاض است که در سال 1999 برای جشن گرفتن صدمین سالگرد گرفتن قلعه ماسمک توسط جوان عبدالعزیز ، رویدادی که منجر به تأسیس ایالت مدرن سعودی شد ، افتتاح شد. همچنین موزه های خصوصی مانند موزه میراث انسانی در جده وجود دارد.

موسیقی و رقص عامیانه

یک قطعه زنده از تاریخ این کشور ، موسیقی عامیانه سعودی توسط بدوئین های عشایری و زائرانی که تأثیرات موسیقی را از سراسر جهان به ارمغان می آورد ، شکل گرفته است.

موسیقی از منطقه به منطقه دیگر متفاوت است-به عنوان مثال ، در حجاب ، موسیقی السیحبا شعر و ترانه های اندلس عرب را ترکیب می کند ، در حالی که موسیقی عامیانه مکه و مدینه منعکس کننده تأثیرات این دو شهر از سراسر جهان اسلام است.

رقص در بین سعودی ها نیز محبوب است. رقص ملی رقص شمشیر مردانه است که با نام Ardha شناخته می شود. یک سنت باستانی با ریشه های خود در منطقه مرکزی کشور که به نام نجد معروف است ، Ardha ترکیبی از خوانندگان ، رقصندگان حامل شمشیر و شاعر یا راوی است. مردانی که شمشیر حامل می شوند در دو خط یا یک دایره ایستاده اند و یک شاعر در میان خود آواز می خواند و رقص سنتی را اجرا می کند.

شعر

شعر به ویژه برای زندگی فرهنگی عرب بسیار مهم است و مدتهاست که یکی از بالاترین بیان های ادبی در نظر گرفته شده است.

در روزهایی که بدوئین دائماً در حال مسافرت بودند ، شعر در درجه اول یک سنت شفاهی بود. مردم در اطراف یک داستان نویس جمع می شدند ، که می توانست داستان های عشق ، شجاعت ، جوانمردی ، جنگ و وقایع تاریخی را بچرخاند. این هم سرگرمی و هم حفظ شفاهی تاریخ ، سنت ها و ارزش های اجتماعی بود.

قرآن کریم عشق عرب را به زبان و شعر به سطوح جدید برد. این استفاده کامل از زبان عربی را نشان می دهد و الگوی ادبی نهایی در نظر گرفته می شود.

امروز شعر در بین سعودی ها محبوب است. آنها در رویدادهای فرهنگی ، مهمترین آنها جشنواره فرهنگ و میراث ملی Jenadriyah جمع می شوند و آثار شاعران مستقر را که هر سال در عربستان سعودی چاپ می شوند ، می خوانند. همچنین یک مسابقه محبوب شعر تلویزیونی وجود دارد.

میراث و فرهنگ jenadrivah

مشهورترین رویداد فرهنگی عربستان سعودی ، میراث و میراث فرهنگی Jenadriyah است که هر سال توسط گارد ملی برگزار می شود. به مدت دو هفته در سال ، این جشنواره به بیش از یک میلیون سعودی نگاهی اجمالی به گذشته می دهد.

این جشنواره که در سال 1985 برگزار شد ، تعهد پادشاهی را برای زنده نگه داشتن فرهنگ سنتی و صنایع دستی عربستان سعودی برجسته می کند.

با افتتاح یک مسابقه شتر سنتی ، این جشنواره تقریباً همه جنبه های فرهنگ سعودی را شامل می شود. صنعتگران ، مانند سفال ها ، چوب های چوبی و بافنده ها ، صنایع دستی سنتی خود را در مغازه های کوچک با ایوان های معمولی خامه ای نخل نشان می دهند. بازدید کنندگان همچنین می توانند در گذشته در یک دهکده میراث قدم بزنند ، واهیچ به طور دائم در جندریه ساکن است.

در این نمایشگاه‌ها می‌توان به تماشای یک فلز‌ساز قهوه‌جوشی سنتی برنجی و مسی پرداخت. منبت کاری چوب به آرامی یک تکه چوب را به قاب زین تبدیل می کند. سبد سازها از شاخه های نخل و کاه می بافند و کلاه، سبد و ظرف هایی با طرح های رنگارنگ تزئین می کنند. یک سفالگر با استفاده از چرخ پا، خاک رس را به شکل کاسه و کوزه آب در می آورد. چرم برش خورده و به شکل صندل، کیف و کیف در می آید. تخته های بزرگ برش داده می شوند و به در و پنجره هایی تبدیل می شوند که دارای کنده کاری ها و منبت های پیچیده هستند.

آهنگرها تکه های آهن را در کوره گرم می کنند و با چکش آنها را به شمشیرها و خنجرهای درخشان تبدیل می کنند. یک خیاط با دست نخ های طلایی را به یقه شنل مردانه می دوزد. جواهرسازان فلزات گرانبها را در هم می آمیزند و سنگ های نیمه قیمتی را سوار می کنند تا دستبند، گردنبند و گوشواره پیچیده بسازند. صنعتگر قرقره های چوبی مبتکرانه ای را که در زمان های قدیم برای کشیدن آب از چاه ها برای آبیاری محصولات استفاده می شد، کنار هم قرار داد.

علاوه بر این، گروه‌های فولکلور آردا و دیگر رقص‌های ملی را اجرا می‌کنند، در حالی که خوانندگانی از سراسر پادشاهی به اجرای آهنگ‌ها و موسیقی سنتی می‌پردازند. شخصیت های ادبی سراسر کشور در مسابقات شعری بین شاعران معاصر با تلاوت ابیات تاریخی شرکت می کنند.

لباس و جواهرات سنتی

سعودی‌ها لباس‌های سنتی را به سبک‌های لباس غربی ترجیح می‌دهند و عموماً اقتباس‌های مدرن از طرح‌های قدیمی می‌پوشند. لباس‌های سنتی گشاد و روان برای آب و هوای گرم و بادگیر پادشاهی و مطابق با ایده‌آل اسلامی حیا هستند.

مردان یک پیراهن پشمی یا پنبه‌ای که تا قوزک پا می‌رسد به تن می‌کنند. روی سرشان مربع بزرگی از پنبه (غتره) می‌بندند که به صورت مورب روی کلاهک (کوفیه) تا می‌شود و با یک دایره بند ناف (ایگال) در جای خود نگه داشته می‌شود. شنل بیرونی روان و تمام قد (بیشت) که عموماً از پشم یا موی شتر ساخته شده است، این لباس را کامل می کند. در قدیم از بیشت به عنوان پتو در مسافرت نیز استفاده می کردند.

زنان:

زنان معمولاً شنل بیرونی مشکی (آبایا) را روی لباس خود می پوشند که ممکن است به سبک مدرن باشد. زنان عربستانی به طور سنتی روی سر خود یک شال می پوشند - یک روسری مشکی و گازدار که دور سر پیچیده شده و با دایره، کلاه یا جواهرات محکم می شود. لباس سنتی اغلب با سکه ها، پولک های پولک یا لوازم پارچه ای با رنگ های روشن تزئین می شود.

برخی از زنان سعودی حجاب های ساخته شده از مواد محض را می پوشند. تمرین پوشیدن حجاب یک کار باستانی است که حداقل دو هزاره قبل از ظهور اسلام به آن باز می گردد. در یک محیط بیابانی سخت ، یک حجاب نازک از قرار گرفتن در معرض ثابت در برابر خورشید محافظت می کند که می تواند به پوست و چشم آسیب برساند. امروز ، حجاب نیز نشانه ای از فروتنی و فضیلت است.

جواهر سازی

جواهرات هزاران سال است که بخش مهمی از لباس عربی است. جواهرات بیش از فقط دکوراسیون شخصی ، نمادی از وضعیت اجتماعی و اقتصادی بودند. برای مادربزرگ های مهاجر ، این یک شکل به راحتی قابل حمل ثروت و امنیت بود.

جواهرات سنتی بیشتر از نقره ساخته شده بود ، اگرچه از طلا نیز استفاده می شد. جواهرات ساز از سنگهایی مانند فیروزه ، گارنت و کهربا از معادن غنی پادشاهی و مروارید و مرجان از مناطق ساحلی استفاده می کردند. از زنگ های کوچک ، سکه ها و زنجیرها نیز برای دکوراسیون استفاده شد. طرح هایی که در درجه اول از خوشنویسی اسلامی و نقوش تکامل یافته اند ، و الگوهای پیچیده ای از اشکال هندسی ، برگ ، هلال و گل را نشان می دهد.

امروز ، زنان سعودی هنگام ازدواج یا فرزند داشتن ، هنوز هم هدایای جواهرات از همسران خود دریافت می کنند. بر خلاف اجدادشان ، که مقادیر زیادی دستبند ، حلقه ها ، گوشواره ها و گردنبندها را به عنوان بخشی از جهیزیه خود دریافت می کردند ، زنان مدرن سعودی در طرح های سنتی و معاصر با الماس و انواع فلزات گرانبها جواهرات می پوشند. دستبندهای طلای جامد یک هدیه سنتی برای دختران باقی مانده است.