رئیس جمهور ایران اخیراً اعلام کرد که ملت وی شروع به پردازش اورانیوم بسیار غنی شده و اکنون "کشور هسته ای" است. این یک یادآوری سرد از تهدید ایران است.
دولت آمریکا تلاش های خود را برای تقویت جاه طلبی های هسته ای ایران افزایش داده است. در ماه فوریه ، دولت اوباما تحریم هایی را علیه شرکتهای وابسته به سپاه گارد انقلابی ایران گسترش داد. وزیر امور خارجه هیلاری کلینتون از کشورهای همسایه خواست تا فشار بر نخبگان ایران را افزایش دهند.
اما اقدامات دولت به تنهایی نتوانسته است رهبران ایران را بررسی کند.
به همین دلیل بخش خصوصی نقش اساسی ایفا می کند. با قطع روابط اقتصادی ، شرکت های غربی می توانند تلاش های جامعه جهانی را برای متوقف کردن برنامه سلاح های هسته ای ایران تقویت کنند. و با اصرار بر اینکه شرکت ها به طور کامل منافع خود را در ایران فاش می کنند ، سرمایه گذاران می توانند بنگاه ها را برای معاملات خود پاسخگو باشند.
مبادا فراموش کنیم ، ایران یکی از خطرناک ترین کشورهای جهان است. دولت آن تأمین مالی و بندرگاه ایمن را برای تروریست ها فراهم می کند. این خشونت مخالف مخالفان سیاسی را سرکوب می کند. در ماه ژانویه ، بیش از 1000 معترض در طی تظاهرات در تهران و سایر شهرهای بزرگ دستگیر شدند. حداقل هشت نفر کشته شدند.
ایران با سلاح های هسته ای جسارت و بسیار خطرناک تر می شود.
دلارهای سرمایه گذاری خارجی که به ایران می روند ، جیب نخبگان سیاسی ، که از لوکره برای تقویت قدرت خود و بیشتر فعالیت های خطرناک رژیم استفاده می کنند ، خط می کنند.
با وجود این واقعیت ها ، چندین شرکت غربی تجارت در ایران انجام می دهند. چنین فعالیتی فقط از نظر اخلاقی مشکوک نیست ، بلکه می تواند به ارزش سهامداران نیز آسیب برساند.
سرمایه گذاران مجبور نیستند در مقابل چنین خطراتی بایستند. آنها می توانند شرکت ها را ترغیب کنند که رفتار خود را تغییر داده و در مورد قرار گرفتن در معرض خود در ایران حساب کاملی ارائه دهند. برای کمک به چنین تلاشهایی ، متحد علیه ایران هسته ای - یک ائتلاف غیرحزبی که برای جلوگیری از دستیابی رژیم ایران به سلاح های هسته ای اختصاص داده شده است - پروژه افشای ایران (IDP) را راه اندازی کرد.
براساس قانون ، شرکت های معامله شده عمومی - نه فقط مشاغل آمریکایی ، بلکه شرکت های بین المللی که از بازارهای سرمایه ایالات متحده بهره می برند - باید تمام "اطلاعات مادی" مربوط به سرمایه گذاری های خارجی را در گزارش های سالانه خود به سهامداران و در تشکیل پرونده سالانه خود با اوراق بهادار و اوراق بهادار و اوراق بهادار فاش کند. کمیسیون بورساین قانون تصریح می کند که هرگونه سرمایه گذاری که ممکن است بر عملکرد شرکت تأثیر بگذارد "مادی" است ، اما خود بنگاهها تا حد زیادی مسئول تعیین این تصمیم هستند.
بنابراین شرکت ها به طور موثری خودشان را پلیس می کنند. با کمال تعجب ، بسیاری از آنها نسبت به درگیری خود در ایران کمتر از شفاف هستند.
هجده ایالت برای واگذاری صندوق های بازنشستگی عمومی از ایران اقداماتی برداشته اند.
سایر سرمایه گذاران باید رهبری خود را دنبال کنند. آنها می توانند با خواستار اینكه بنگاهها به طور دقیق علایق خود را در ایران منتشر كنند ، شروع كنند.
محبوبترین
- چرا کلاس بسکتبال زنان UConn از سال 2024 مرتکب آلی زیبل Huskies شد: "رویا به حقیقت می پیوندد"
- مربی فوتبال داریان مایک فراموش می کند پس از دو فصل استعفا می دهد
- بریس های شهرستان لیچفیلد برای برف سنگین ، بیشتر باران و وزش باد شدید در جاهای دیگر CT انتظار می رود
- دادخواست: Dunkin 'Donuts می خواهد فروشگاه Glastonbury به دلیل بازرسی ضعیف در مورد ایمنی مواد غذایی تعطیل شود
- تیم فوتبال پسران All-State Gametimect 2022
- تیم های پیج Bueckers ، ستاره UConn با Gatorade و ورزش خوب برای بازگشت به طوفان هارتفورد
- 25 بازیکن بسکتبال پسران CIAC برای تماشای فصل 2022-23
چنین فشارهای عمومی می تواند بنگاه ها را وادار به عمل کند. در سال 2008 ، جنرال الکتریک موافقت کرد که تجارت در ایران را متوقف کند. همین اواخر ، هم غول آلمان زیمنس و هم شرکت انرژی ایتالیایی ENI متعهد شدند که پس از پایان قراردادهای فعلی ، کار خود را در ایران متوقف کنند. در ماه مارس ، شل اعلام کرد که تمام فروش بنزین در ایران را متوقف خواهد کرد ، و اینجرسول رند گفت که این امر باعث می شود که شرکت های وابسته خارجی خود از فروش محصولات به ایران منع شود. Caterpillar نیز اخیراً اعلام کرد که قصد دارد روابط با ایران را قطع کند.
متأسفانه ، برخی از شرکت ها خواستار شفافیت هستند. شرکت های دیگر به انجام تجارت در ایران اعتراف می کنند اما ادعا می کنند که با دولت همکاری نمی کنند. این بعید استنگهبانان انقلابی تقریباً در هر بخش از اقتصاد ، به ویژه کسانی که علاقه خارجی قابل توجهی دارند ، مانند نفت ، گاز و مهندسی درگیر هستند. انجام تجارت در ایران بدون انجام تجارت با نگهبانان انقلابی به طور مؤثر غیرممکن است.
فشار اقتصادی خصوصی یک سلاح مهم در تلاش جامعه جهانی برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای است. تحریم های تجاری در حال حاضر کشور را با تورم بالا، بیکاری و فقر مواجه کرده است.
مردم ایران عمیقا از دولت خود ناراضی هستند. خفه کردن جریان دلارهای خارجی، رژیم را تضعیف می کند و زمینه را برای اصلاحات فراهم می کند.
آنها می گویند نور خورشید بهترین ضد عفونی کننده است. هیچ کجا به اندازه ایران صادق نیست. ما باید شفافیت شرکت‌هایی را که در ایران تجارت می‌کنند، داشته باشیم. هنگامی که با انتخاب اعتراف به سودجویی خود در دولت اصلی حامی تروریسم یا خروج از آن مواجه می شوند، شرکت های مسئول از آن خارج می شوند. فشار اقتصادی بر ایران ممکن است آخرین امید ما برای جلوگیری از دستیابی این کشور به سلاح هسته ای باشد.
سفیر مارک دی والاس به عنوان رئیس سازمان متحد علیه ایران هسته ای فعالیت می کند. او اخیراً به عنوان سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد، نماینده مدیریت و اصلاحات سازمان ملل متحد خدمت کرده است.
