بازار آتی برای جبران کربن نقره تحت اهداف انتشار اجباری و داوطلبانه
Oranuch Wongpiyabovorn، Alejandro Plastina، و Sergio H. Lence
نگرانی‌های فزاینده در مورد تغییرات اقلیمی، اقداماتی را هم از سوی دولت‌ها و هم از سوی بخش خصوصی با هدف محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای (GHGs) انجام داده است. تعداد مهمی از این ابتکارات شامل تجارت کمک هزینه و جبران گازهای گلخانه ای است. کمک هزینه به دارنده آن اجازه می دهد مقدار مشخصی از گازهای گلخانه ای را منتشر کند، در حالی که جبران کاهش تایید شده در انتشار گازهای گلخانه ای است که می تواند برای جبران انتشار گازهای گلخانه ای در جاهای دیگر استفاده شود. اخیراً، جبران کربن توجه تصمیم گیرندگان در کشاورزی را به دلیل پتانسیل ادعایی آنها برای افزایش سود کشاورزان به خود جلب کرده است، زیرا برخی از فعالیت های کشاورزی می توانند با جذب گازهای گلخانه ای (مانند جذب متان از مدیریت کود، ترسیب کربن خاک، و کاهش مصرف کود) جبران شود.. هدف این مقاله ارائه برخی اطلاعات پس زمینه در مورد این بازارها و بحث در مورد پتانسیل بازار آتی برای جبران گازهای گلخانه ای است که اخیرا توسط گروه بورس کالای شیکاگو (CME) راه اندازی شده است تا به عنوان یک کاتالیزور بازار برای جبران خسارت کشاورزی عمل کند.
برنامه های اجباری برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای
طبق گزارش بانک جهانی (2020)، 31 سیستم تجارت انتشار (ETS) در سراسر جهان وجود دارد. در این سیستم‌های سقف و مبادله، دولت‌ها انتشار گازهای گلخانه‌ای را با تعیین سقف و توزیع سهمیه انتشار بین گازهای گلخانه‌ای محدود می‌کنند، که سپس می‌توانند بین کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای خود یا خرید سهمیه اضافی (و گاهی اوقات جبران) از دیگران یکی را انتخاب کنند.
بزرگترین بازار کربن جهان، ETS اتحادیه اروپا (EU) است که یک سیستم اجباری سقف و تجارت است که تقریباً 5٪ از انتشار سالانه گازهای گلخانه ای جهان را پوشش می دهد (بانک جهانی 2020) و شامل همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا می شود. ETS در حال حاضر سه گازهای گلخانه‌ای، یعنی دی‌اکسید کربن (CO2)، اکسید نیتروژن و پرفلوئوروکربن‌ها را از بخش‌های تولید برق، صنعت انرژی بر و بخش‌های هوانوردی تجاری پوشش می‌دهد. این برنامه اکنون در فاز چهارم (2021-2030) است که در آن هدف کاهش انتشار حداقل 40 درصد در مقایسه با سطح 1990 است و سقف انتشار سالانه با ضریب کاهش خطی 2. 2 درصد کاهش می یابد.
در ایالات متحده، در حال حاضر دو برنامه تحت حمایت دولت برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه ای وجود دارد که عبارتند از: طرح منطقه ای گازهای گلخانه ای (RGGI) و برنامه سقف و تجارت کالیفرنیا. RGGI در سال 2005 برای تنظیم انتشار گازهای گلخانه ای از نیروگاه های برق در یازده ایالت شمال شرقی تأسیس شد: کانکتیکات، دلاور، مین، مریلند، ماساچوست، نیوهمپشایر، نیوجرسی (در سال 2012 کنار رفت، در سال 2020 مجدداً ملحق شد)، نیویورک، رود آیلند، ورمونت.، و ویرجینیا. RGGI مستقیماً انتشارات کشاورزی و جنگل را تنظیم نمی کند، اما فعالیت های حفاظتی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و ذخیره کربن از این بخش ها می تواند جبرانی ایجاد کند که می تواند به بخش های محدود فروخته شود. به طور خاص، تنها فعالیت کشاورزی مجاز به عنوان جبران RGGI، جذب متان از مدیریت کود است.
برنامه سقف و تجارت کالیفرنیا، که در سال 2013 راه اندازی شد، محدودیتی برای انتشار گازهای گلخانه ای از بخش های برق، صنعتی و حمل و نقل ایالت ایجاد می کند. این برنامه فقط به کشاورزی اجازه می دهد تا از جذب متان از کود دامی و برنج جبران شود (Murray 2015). افست های برنامه کالیفرنیا را می توان در خارج از ایالت ایجاد کرد، در حالی که RGGI فقط در داخل منطقه اجازه انحراف را می دهد.
در سطح ملی، طرح پیشنهادی قانون امنیت و انرژی پاک آمریکا در سال 2009 در نظر گرفته شد تا یک برنامه محدودیت انتشار و تجارت ایجاد کند که هفت گاز اصلی گازهای گلخانه‌ای را از گازهای گلخانه‌ای بزرگ، تولیدکنندگان و واردکنندگان سوخت‌های نفتی و توزیع‌کنندگان گاز پوشش دهد (PEW Center 2009). استفاده از جبران‌های حاصل از منابع کشاورزی و جنگلداری برای برآورده کردن انطباق مجاز است. با این حال، این لایحه تا حدی به دلیل عدم حمایت در سنا و رکود اقتصادی با نرخ بالای طولانی مدت بیکاری هرگز محقق نشد (ویس 2010).
برنامه های داوطلبانه برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای
به موازات برنامه های اجرا شده توسط دولت ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ، تعداد زیادی از ابتکارات برای مهار انتشار گازهای گلخانه ای به صورت داوطلبانه آغاز شده است. یک نمونه بارز از دومی ، تبادل آب و هوا شیکاگو (CCX) بود که در سال 2003 به عنوان یک برنامه معاملاتی داوطلبانه انتشار کربن تأسیس شد. بازار CCX نه تنها شامل فعالیت هایی در ایالات متحده ، بلکه بسیاری از شرکت ها و موسسات در هشت استان کانادا نیز بودو شانزده کشور دیگر. اعضای CCX از نظر قانونی موظف بودند الزامات کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را برآورده کنند. شرکت کنندگان در زیر آستانه انتشار گازهای گلخانه ای می توانند کمک هزینه های مازاد را بفروشند و شرکت کنندگان بالاتر از آستانه آنها می توانند آنها را خریداری کنند. علاوه بر این ، پروژه های جبران کشاورزی ، از جمع آوری متان و جداسازی کربن خاک ، واجد شرایط جبران انتشار گازهای اضافی بودند. با این حال ، حداقل مقیاس برای تجارت جبران کربن در بازار CCX 10،000 تن GHG های معادل CO2 (CO2E) بود که تقریباً به 25000 هکتار در شیوه های حفاظت ترجمه شده است (Ribera and McCarl 2009). بنابراین ، جمع کننده هایی که 8 ٪ -10 ٪ از اعتبار کربن را با قیمت بازار به صورت سالانه شارژ می کردند ، بیشتر پروژه های کشاورزی را اداره می کردند (Ribera et al. 2009). مقیاس مورد نیاز برای تأمین اعتبار کربن به CCX ، علاقه بخش کشاورزی را به شدت محدود می کند.
اگرچه قیمت جبران کربن معامله شده در CCX در ماه مه 2008 با 7. 40 دلار در هر متریک CO2 به اوج خود رسید ، اما قیمت آن در آگوست 2010 به هر تن متریک کاهش یافت (گریسینجر 2010). مشکل CCX این بود که کاهش انتشار تأیید شده به دست آمده از الزام انطباق فراتر رفته است ، بنابراین جبران کربن بیش از حد مورد استفاده قرار گرفت (ICE 2011) ، که باعث فروپاشی قیمت آنها و بسته شدن نهایی سکوی معاملاتی در پایان سال 2010 شد.
بازارهای آتی بر اساس ETS اجباری
معامله اعتبار کربن در یک بازار نقدی می تواند خطرات قیمتی زیادی را در بر داشته باشد، همانطور که تجربه CCX در بخش قبل توضیح داده شده است. از این رو، نباید تعجب آور باشد که چندین بازار آتی برای کمک هزینه ها و افست ها پدید آمده اند. تا به حال، موفق‌ترین بازارهای این چنینی، بازاری است که در بورس بین قاره‌ای (ICE) برای قراردادهای آتی بر روی کمک‌های مالی اتحادیه اروپا (EUAs) قرار دارد. EUA نام رسمی مجوز انتشار اتحادیه اروپا است. دارنده یک EUA مجاز به انتشار یک تن متریک CO2e است. قراردادهای آتی EUA بیش از یک دهه است که در ICE معامله می‌شوند و بازاری تثبیت شده هستند، با حجم روزانه به طور متوسط 32 میلیون یورو در سال 2020، و بهره باز 1 میلیارد EUA (یعنی 1 گیگاتن CO2e) تا پایان. سپتامبر 2020 (ICIS 2020). در مقایسه، سقف EUA 1. 816 گیگاتن CO2e در سال 2020 بود، و انتشار کلی GHG اتحادیه اروپا در سال 2018 حدود 3. 9 گیگاتن CO2e برآورد شد (ICAP 2021).
بازار آتی بر اساس برنامه های داوطلبانه برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای
برخلاف موفقیت بازار آتی EUA در ICE، بازارهای آتی برای کمک هزینه ها و جبران ها بر اساس برنامه های داوطلبانه برای کاهش انتشار با علاقه بسیار محدودی مواجه شده اند. در مارس 2020، گروه CME تجارت قراردادهای آتی CBL Global Emission Offset (GEO) را آغاز کرد. هدف این قرارداد آتی کمک به مدیریت ریسک در قیمت‌های کربن و ایجاد یک معیار قیمت‌گذاری جهانی برای بازار داوطلبانه انتشار گازهای گلخانه‌ای (CME Group 2021a) است. در آگوست 2021، گروه CME همچنین معاملات قراردادهای آتی را برای جبران هزینه های حاصل از کشاورزی، جنگلداری و سایر کاربری های زمین، به نام GEO مبتنی بر طبیعت (N-GEO) آغاز کرد. برای اطمینان از شفافیت قراردادهای آتی N-GEO، فقط جبران‌های استاندارد کربن تایید شده Verra برای پروژه‌های کشاورزی، جنگلداری، و سایر پروژه‌های کاربری زمین و/یا استانداردهای آب و هوا، جامعه و تنوع زیستی برای تجارت پذیرفته می‌شوند (CME Group 2021b).
از 20 آگوست 2021، میانگین قیمت‌های آتی GEO و N-GEO به ترتیب 5. 11 دلار و 7 دلار به ازای هر تن متریک CO2e است. حجم معاملات در آگوست 2021 به طور متوسط 198 و 503 قرارداد در روز (معادل 0. 2 و 0. 5 میلیون تن CO2e) برای معاملات آتی GEO و N-GEO به ترتیب با سود باز 835 و 6092 قرارداد در پایان ماه بود.
آیا آینده ای برای آینده بر اساس برنامه های داوطلبانه وجود دارد؟
با توجه به موفقیت بازار آینده ICE برای EUAS ، یک سؤال جالب برای بخش کشاورزی ایالات متحده این است که آیا می توان انتظار موفقیت مشابهی را برای بازار آینده CME N-GEO Futures ایجاد کرد. این پاسخ به ویژه برای بخش کشاورزی مهم خواهد بود زیرا چنین آینده هایی می تواند به کاتالیز بازار کلی جبران های کشاورزی کمک کند.
برای پاسخ به سؤالی که تازه مطرح شده است ، درک رانندگان موفقیت بازار آینده EUA در ICE بسیار مهم است. اول ، تعریف EUA دلالت بر این دارد که کاملاً استاندارد و همگن است ، بنابراین یک "کالای" تقریباً ایده آل برای اهداف معاملاتی آینده را نشان می دهد. دوم ، طرح ET ETS ، که با ایجاد EUA ها عملیاتی شده است ، بزرگترین برنامه ETS در جهان است که تقریباً 5 ٪ از انتشار گازهای گلخانه ای سالانه جهان را پوشش می دهد (بانک جهانی 2020). از این رو ، اندازه بالقوه بازار EUA ها بسیار زیاد است. سرانجام ، و شاید مهمتر از همه ، اتحادیه اروپا تعهد خود را برای ایجاد درپوش انتشار گازهای گلخانه ای نشان داده است. به عنوان مثال ، در پاسخ به کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از بحران مالی 2008-2009 - که منجر به بیش از حد کمک هزینه ها شد - اتحادیه اروپا اصلاحات را به برنامه ETS انجام داد تا از سقوط قیمت EUA جلوگیری شود (ICIS 2020). اخیراً ، کاهش سالانه کمک هزینه های EUA به طور قابل توجهی قیمت EUA را بالا برده است ، از زیر 10 دلار در سال 2018 به 60 دلار در EUA در سپتامبر 2021. درپوش ایجاد شده توسط اتحادیه اروپا به معنای الزام آور است ، که نه تنها از این پشتیبانی می کند. قیمت EUA ها ، اما همچنین آن را بی ثبات می کند. نوسانات قیمت برای جذب دلالان ضروری است که برای بهبود نقدینگی بازار آینده بسیار مهم است.
برخلاف برنامه اجباری اتحادیه اروپا که زیربنای قراردادهای آتی ICE EUA است ، شرکت کنندگان در برنامه های داوطلبانه انگیزه هایی برای تعیین اهداف کاهش انتشار استراتژیک دارند که می توانند با هزینه نسبتاً کم حاصل شوند و از تحمیل کلاه های سختگیرانه به خودشان جلوگیری کنند. بنابراین ، برنامه های داوطلبانه فاقد کلاه های "سخت" با طراحی هستند. این ویژگی حاکی از آن است که افزایش قیمت در یک بازار داوطلبانه N-GEO بسیار دشوار است و یا بسیار بی ثبات است ، بنابراین جذابیت آنها را برای دلالان کاهش می دهد. علاوه بر این ، میزان جبران خسارات درگیر در برنامه داوطلبانه N-GEO در مقایسه با تعداد کمک های تعیین شده توسط EU های اتحادیه اروپا بسیار اندک است. در نتیجه ، نباید انتظار داشت که بازار جبران های N-Geo به اندازه یک EUA ها عمیق باشد. از همه مهمتر ، با این حال ، در مواقع کاهش فعالیت اقتصادی (به عنوان مثال ، مانند رکود بزرگ) ، کلاه های انتشار احتمالاً غیر الزامی می شوند ، که باعث می شود قیمت آنها به صفر برسد و بازار آنها را فروپاشی کند. علاوه بر این ، مشوق های پایین تر (و توانایی) شرکتهای داوطلب برای شرکت در چنین مواقعی ، به دلیل پریشانی مالی که احتمالاً بسیاری از آنها با آن روبرو است ، این اثر منفی را تشکیل می دهد. این اختلافات بین معاملات آینده ICE EUA و آینده CME N-GEO نشان می دهد که منطقی است که در مورد توانایی دوم در تبدیل شدن به یک بازار بسیار مایع که می تواند به عنوان معیار قیمت گذاری برای جبران های داوطلبانه کشاورزی باشد ، شک داشته باشید.
منابع
تبادل بین قاره ای (ICE). 2011. برگه حقایق CCX. آخرین دسترسی به 08/15/2021.
مشارکت بین المللی کربن (ICAP). 2021. "سیستم معاملات انتشار گازهای گلخانه ای اتحادیه اروپا (EU ETS)."آخرین دسترسی به 10/07/2021.
مرکز پیو در مورد تغییرات جهانی آب و هوا. 2009. "قانون انرژی پاک و امنیت آمریکا در سال 2009."آخرین دسترسی به 08/23/2021.
Ribera ، L. A. ، و B. A. مک کارل2009. "بازارهای کربن: منبع بالقوه درآمد برای کشاورزان و دامداران."پسوند Agriilife ، سیستم دانشگاه A& M تگزاس.
Ribera ، L. A. ، A. McCarl ، and J. Zenteno ، 2009. "توقیف کربن: منبع بالقوه درآمد برای کشاورزان."مجله انجمن مدیران مزرعه آمریکا و ارزیابی کنندگان روستایی 70-77.
ویس ، D. J. 2010. "آناتومی مرگ لایحه آب و هوا سنا."مرکز پیشرفت آمریکا. آخرین دسترسی به 08/23/2021.
بانک جهانی. 2020. "دولت و روند قیمت گذاری کربن 2020."بانک جهانی ، واشنگتن D. C.
